બળિયો ભીમ - ગુજરાતી બાળવાર્તા | Bhim Ni Varta

બળિયો ભીમ

એક ખૂબસૂરત, શાંત ગામ હતું. નામ હતું ફૂલોદ. આ ગામમાં એક છોકરો રહેતો હતો, નામ ભીમ. ભીમ બાકીના બધા છોકરાઓ કરતાં ઘણો મજબૂત અને ભારી હતો. તેની બાહઓ ગજબની મજબૂત હતી. ગામના લોકો તેને "બળિયો ભીમ" કહીને બોલાવતા.

પણ એક વાત હતી. ભીમને તેની તાકાત પર ઘમંડ હતો. તે લગભગ દરેકને પડકારતો રહેતો. નાના બાળકોને તે તેની એક આંગળીથી ધક્કો મારીને પડાવી દેતો. બીજા છોકરાઓ સાથે કુસ્તી લડતો અને હંમેશા જીતી જતો. ધીરે ધીરે, તેનો અહંકાર આકાર લેતો ગયો અને તે ખૂબ જ ગર્વિષ્ઠ બની ગયો.

એક દિવસ, ગામના ચોકમાં એક બુઢ્ઢા સાધુ આવ્યા. તેમણે ભીમને બીજા છોકરાઓ સાથે દંડ પેરી રમતો અને હારેલા છોકરાને ચિઢાવતો જોયો.

સાધુએ ભીમને પાસે બોલાવ્યો અને પૂછ્યું, "બેટા, તું તો ખૂબ જ બળવાન લાગે છે. પણ સાચું બળ તો દયામાં, મદદમાં અને નમ્રતામાં હોય છે. શું તું તારા બળનો ઉપયોગ ગરીબોની મદદ કરવામાં કરી શકે છે?"

ભીમે હસીને જવાબ આપ્યો, "સાધુ મહારાજ, મદદ કરવી એ તો નબળાઈની નિશાની છે. મારું બળ તો મારા જેવા બીજા બળવાનોને ચૂનો ચઢાવવા માટે છે!" અને એમ કહીને તે ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો.

સાધુએ મન હી મન સમજી લીધું કે ભીમને સબક આપવાની જરૂર છે.

બીજે જ દિવસે, ગામમાં એક મોટો મેળો ભરાયો. મેળામાં તરહ તરહના ખેલ થયા. ભીમ તો સીધો જ કુસ્તીના અખાડા પર પહોંચ્યો. તેને જોઈને બીજા પહેલવાનો ડરી ગયા. ભીમે એક પછી એક બધા પહેલવાનોને હરાવી દીધા. લોકો તાળીઓ પાડી રહ્યા હતા.

ત્યાં જ, ભીડમાંથી એક દબડાવ દેહવાળો, શાંત અને નમ્ર ચહેરો ધરાવતો એક યુવક બહાર આવ્યો. તેનું નામ હતું રમેશ. રમેશ ખેતી કરતો અને તેની વૃદ્ધ માની સેવા કરતો. તે ભીમ જેટલો મોટો નહોતો, પણ તેનામાં એક અલગ જ પ્રકારની શાંત શક્તિ દેખાતી હતી.

રમેશે ભીમને પડકાર્યો.

ભીમ હસ્યો. "અરે રમેશ! તું તો હલ કરવા જેટ્ટપણું બળ નથી રાખતો, અને મારા જેવા ચંદને કુસ્તીનો પડકાર આપે છે? જા, જા, ઘરે જઈને તારી માની સેવા કર."

રમેશે ધીરજથી કહ્યું, "ભીમ, કુસ્તીમાં ફક્ત માંસપેશીઓનું જ બળ નથી ચાલતું. તેમાં વિવેક અને ચાતુર્યની પણ જરૂર પડે છે. ચાલ, લડીને જોઈએ."

સૌને આમાં મજા આવી. બન્ને કુસ્તી માટે તૈયાર થયા. ભીમે રમેશ પર જોરદાર હુમલો કર્યો, પણ રમેશ તો ઝડપથી એક બાજુ ખસી ગયો. ભીમનું સંતુલન બગડી ગયું અને તે જમીન પર પટકાયો.

લોકો દંગ રહી ગયા. ભીમને ગુસ્સો ચઢ્યો. તે ફરી ઊઠ્યો અને રમેશ પર તૂટી પડ્યો. પણ રમેશે ફરીથી ચાલાકીથી તેનો હુમલો બગાડી નાખ્યો અને ભીમને ફરી પછાડ્યો.

આમ ત્રણ વાર થયું. ભીમ હારી ગયો. તેનો અહંકાર ચૂર ચૂર થઈ ગયો. તે શરમિંદો થઈ ગયો અને મેળામાંથી ચાલતો થયો.

ભીમ એકલો નદી કિનારે જઈને બેઠો. તેની આંખોમાં આંસુ હતા. ત્યાં જ તે સાધુ ફરી પ્રગટ થયા.

સાધુએ પૂછ્યું, "કેમ બેટા, આજે હારનો સ્વાદ કેવો લાગ્યો?"

ભીમે કહ્યું, "ખૂબ જ કડવો લાગ્યો, સાધુ મહારાજ. મેં મારી જિંદગીમાં આજે પહેલી વાર હાર અનુભવી છે. પણ મને સમજાતું નથી કે હું કેમ હાર્યો? હું તો રમેશ કરતાં ઘણો મજબૂત છું."

સાધુએ મીઠાશથી સમજાવ્યું: "બેટા ભીમ, સાચું બળ ફક્ત શરીરમાં જ નથી હોતું. તે મનમાં, વિચારોમાં અને હૃદયમાં હોય છે. રમેશે તને હરાવ્યો કારણ કે તે ચાલાક અને ધીરજવાન હતો. તેણે તારા જોરનો ઉપયોગ જ તારા સામે કર્યો. અને સૌથી મહત્ત્વની વાત, તેને તારા જેવો અહંકાર નહોતો. નમ્રતા જ સાચા બળની નિશાની છે."

ભીમને તેની ભૂલ સમજાઈ ગઈ. તેનું મન પસ્તાવાથી ભરાઈ ગયું.

બીજે દિવસે, ભીમ સીધો રમેશના ઘરે ગયો. તેને માફી માંગી. રમેશે ખુશીથી માફી આપી અને બન્ને મિત્રો બની ગયા.

ભીમ બદલી ગયો હતો. હવે તે તેની તાકાતનો ઉપયોગ લોકોની મદદ કરવા માટે કરતો. જેમકે, બુઢ્ઢા ભગવાનભાઈની ભારે ભરી ગાડી ઢોરવામાં મદદ કરવી, ઊંચા ઝાડ પરથી બિચારા ગધેડાનો બચાવ કરવો, ગામના બાળકોને નદી પાર કરાવવામાં મદદ કરવી.

એક દિવસ, ગામમાં ભીષણ વાવાઝોડું આવ્યું. ભીમની પડોશી દાદીનું ઘર ટૂટીને પડી ગયું. ભીમ તરત જ ત્યાં પહોંચ્યો. તેને ખબર પડી કે દાદીનો નાનો ભાણેજ હજી ઘરના અંદર ફસાયેલો છે. આગબળતરા લાગી ચૂકી હતી અને કોઈ અંદર જવાની હિંમત ન કરી શકતું હતું.

ભીમને એક પળ પણ વિચાર્યા વગર, તે જ્વાળામુખીમાં દોડી ગયો. તેની મજબૂત બાહોએ એક ભારી લાકડાને ખસેડ્યું અને છોકરાને સુરક્ષિત બહાર કાઢ્યો. તે પ્રક્રિયામાં, ભીમનો હાથ થોડો સળગી ગયો, પરંતુ તેને કોઈ પરવા નહોતી.

સૌ લોકો ભીમની બહાદુરી જોઈને દંગ રહી ગયા. હવે લોકો તેને "બળિયો ભીમ" કહેતા, પણ અહીં 'બળિયો'નો અર્થ ફક્ત શારીરિક રીતે મજબૂત એવો નહોતો, પણ હૃદયથી મજબૂત અને બહાદુર એવો હતો.

આ ઘટના પછી, ભીમ સાચો હીરો બની ગયો. તેને સમજાઈ ગયું કે સાચું બળ એ લોકોને દબાવવામાં નહીં, પણ ઉઠાવવામાં હોય છે. નમ્રતા અને દયા જ સાચા પહેલવાનની નિશાની છે.

અને આમ, બળિયો ભીમ ફૂલોદ ગામનો સૌથી પ્રિય અને મદદગાર છોકરો બની ગયો, અને તેની વાર્તા માતાપિતા તેમના બાળકોને નમ્રતા અને સાચા બળનું મહત્ત્વ સમજાવવા માટે સંભળાવતા.

સારાંશ: સાચું બળ શરીરની માંસપેશીઓમાં નહીં, પણ સારા હૃદય અને નમ્ર વર્તનમાં હોય છે.